Zwarte thee

Zwarte thee wordt gemaakt van de Camelia sinensis. De Chinezen noemen zwarte thee, rode thee door de rode kleur van de infusie. Ze gebruiken de naam zwarte thee vooral voor de postgefermenteerde theesoorten.

Voor zwarte thee bestaan verschillende verwerkingstechnieken maar het basisproces komt vaak op hetzelfde neer. De blaadjes worden geplukt en naar de fabriek gebracht. Daar krijgen ze de tijd om te verwelken. Dat gebeurt in de zon of binnen in grote bakken waar warme lucht door de blaadjes blaast. Wanneer de Tea Master vindt dat de blaadjes zacht genoeg zijn om verder te kunnen verwerken zonder te breken, worden de blaadjes gekneusd. Dit gebeurt met de hand of machinaal. De bedoeling is de celstructuur te verbreken zodat oxidatie plaatsvindt. Als de blaadjes donkerrood/koper van kleur zijn, worden ze verhit en gedroogd om het oxidatieproces te stoppen. De volgende stap is de blaadjes in vorm rollen en sorteren in gradaties.

Het hele blad (whole leaf) geeft meestal de hoogste gradatie aan en is het meest kostbaar, de gebroken blaadjes (brokens) worden in een tweede gradatie geplaatst, de kleine stukjes (fannings) komen in de derde gradatie en het gruis (dust) dat overblijft, belandt in theezakjes.

In Afrika, India en Sri Lanka zijn afkortingen gangbaar om de theegradaties aan te duiden:

  • Bij whole leaf-thee kom je het meest SFTGFOP tegen, bijvoorbeeld Super Fine Tippy Golden Flowery Orange Pekoe
  • Bij de brokens zie je vaak de afkorting GFBOP: Golden Flowery Broken Orange Pekoe
  • Bij de fannings de afkorting TGOF: Tippy Golden Orange Fannings

De term Flowery Orange Pekoe beschrijft het aantal geplukte blaadjes: Flowery Orange Pekoe = het eerste blad (bud), Orange Pekoe zijn de eerste 2 blaadjes en Pekoe de eerste 3 blaadjes. Het 4de blad heet Pekoe Souchong, 5de Souchong.