Georgië

Thee in Georgië maakt een fantastische come-back als Specialty Tea

Thee werd voor het eerst in Georgië geplant als experiment in het midden van de 19e eeuw. Tegen 1900 behoorde Georgische thee tot de beste ter wereld! Voor de ontwikkeling van Georgische thee werd een jonge Chinese theespecialist Lao Jin Zhao uitgenodigd. In 1900 won de thee die hij naar Georgië bracht een gouden medaille op de Wereldtentoonstelling in Parijs met het opschrift – “Kaukasische thee is de beste ter wereld”. (China deed hier aan niet mee).

Tegen het einde van de jaren 1920 leverde Georgië 95% van de thee voor de Sovjet-Unie. Maar de Sovjet-leiders offerden kwaliteit op om de productie op te drijven. Er werden sikkels gebruikt om de productie beduidend te verhogen. Oude bladeren en twijgen werden vermengd met de kostbare uitlopers. De kwaliteit werd hierdoor slecht en de salarissen van de plukkers ook. Na de onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie, verdween de thee-industrie van Georgië. Rusland nam geen thee meer af en er was geen andere afzetmarkt. Iedereen was werkeloos. Fabrieken sloten en de plantages werden verlaten. Er werd geplunderd en geroofd. Theefabrieken en theeplantages werden overwoekerd door onkruid en wilde planten. Halverwege de jaren negentig was er van de meeste plantages niets meer zichtbaar over.

We praten met Nika Sioridze, Greengold-oprichter en theemeester, 33 jaar oud. Hij vertelt:

De sleutel tot goede thee is een goede theeplantage. In 3 jaar tijd hebben we 25 hectare theeplantages schoon gemaakt, vrij van onkruid en stekelplanten. Ze waren verlaten na de val van de Sovjet-Unie. Het voordeel van deze jarenlange verwaarlozing is, dat de plantage goed geworteld is en door middel van zaad-gekweekt. Dat voegt complexiteit toe aan de smaak en het aroma van onze thee.

De plantage ligt in de regio Guria, in het midwesten van Georgië. Dit is een van de beroemdste thee regio’s in het land, met hoogwaardige thee. Dit is de plek waar de frisse lucht van de hoge bergen de zeebries van de Zwarte Zee ontmoet en het beste klimaat creëert. Bovendien zijn de koude winters al vroeg aanwezig waardoor het thee seizoen in Georgië slechts zeven maanden duurt. (April-september) Hierdoor hebben de struiken de tijd om uit te rusten en kracht te verzamelen.

Onze speciale Europese producten hebben een totaal ander aroma en smaak in vergelijking met “bekende” Aziatische thee, zegt Nika. De theetuinen zijn vrij van chemicaliën en alle oogsten worden met de hand gedaan. Van nature, door de lange koude winter, komen hier geen insecten op de blaadjes. Het snoeiafval wordt als bemesting gebruikt. De biodiversiteit door verschillende thee variëteiten, heeft hier ook een grote rol in. Tussen de theeplanten worden bomen geplant. De Paulownia. Dit is een snelgroeiende boom die in een jaar wel 2 meter kan groeien en voor schaduw boven de theeplanten zorgt. Hij wordt zo’n 10-15 meter hoog.

Een theeplukster vertelt: De meeste plukkers zijn oudere vrouwen. Er zijn maar weinig jongeren die als theeplukker werken. Alle jongeren zijn uit het dorp vertrokken. Sommigen hebben andere inkomstenbronnen en hebben geen zin om thee te gaan plukken. De hele dag in de brandende hete zon werken is veeleisend. We moeten regelmatig even pauze nemen. Tussen de middag gaan we zitten. Eten en drinken een uur lang koffie. Ik roep iedereen erbij. We kletsen en gaan dan weer aan het werk. Een theeplukker kan ongeveer 20 kg thee per dag plukken. Voor de middag zo’n 12 kilo en ‘s middags nog 8. Het belangrijkste voor een theeplukster is snelheid, zodat je meer bladeren en bladeren van goede kwaliteit kunt plukken. Het is meer werk, maar de kwaliteit is beter en de beloning ook. Op dagen dat er niet geplukt kan worden, verzamelen de vrouwen zich in de fabriek om thee te sorteren en te verpakken. Alleen de beste blaadjes komen in de verpakking. De blaadjes die overblijven gaan niet verloren. Die zijn wat stugger en worden gebruikt om Hei Cha van te maken.

Nika experimenteert veel met zijn blad en maakt verschillende producten. Sommige pakken geweldig uit maar soms is de thee ook niet te drinken vertelt hij.

Na het theeseizoen heeft hij een heel andere buisiness, namelijk wijn maken. Na de thee oogst zijn de druiven rijp om geoogst en verwerkt te worden. Deze wijn wordt traditioneel in Qveries (aardewerken kruiken) gemaakt. De geperste druiven gaan met pit, blad en steeltjes voor 3-6 maanden in de kruiken waarna ze verder worden verwerkt. Dit levert wijn op met een bijzondere intensiteit en smaak.