Zwarte thee is wereldwijd de meest populaire thee!
Proces:
Zwarte thee wordt gemaakt door eerst het theeblad te plukken. Het blad wordt vervolgens verwelkt (ligt in de lucht slap te worden) Hierbij ontstaat een chemisch proces wat gaat zorgen voor de uiteindelijke smaak van de thee. Om het blad bruin/zwart te laten worden moeten de bladsappen uit het blad komen. Dit gebeurt door het blad kapot te maken en de celstructuren te breken, het rollen. Bij dit proces komt er zuurstof bij de bladsappen waardoor de reactie van polyfenolen in het blad en contact met zuurstof in de lucht, maakt dat het blad bruin kleurt (als een appel waar je een hap uit neemt die bruin kleurt)
Veel zwarte thee:
Van al de thee die wereldwijd gedronken wordt is zwarte thee goed voor 68% van de totale theeconsumptie (In Amerika zelfs 80%). In deze cijfers zitten ook alle gearomatiseerde zwarte theesoorten. Denk hierbij aan Earl Grey, Chai, bosvruchten thee…
Traditioneel komt zwarte thee uit de bekende thee producerende landen zoals: China, India, Sri Lanka (Ceylon). Maar vergeet nu ook de landen als Kenia, Rwanda, Malawi, Indonesie, Argentinie, Vietnam enz.. niet!
Elk land produceert zijn eigen type zwarte thee met zijn specifieke smaak en/of kleur eigenschappen. Dat komt door het verschillende terroir in ieder land.
Terroir:
Terroir is het klimaat, de bodemgesteldheid, hoogte waarop de thee groeit, en de plek op aarde. Andere factoren die meespelen zijn de productiemethode van het theeblad, de cultivar (vergeleken met appels, heb ik een Granny Smith of een Elstar) , het seizoen, de manier van plukken en traditie.
Om thee in categorieën te kunnen plaatsen wordt, in met name, India de theenaam uitgesplitst in: Landnaam, regio, theeplantage, seizoen van de pluk (first, second flush), hoogte, thee gradatie (OP, BOP, BOPF, enz..)
In China, Taiwan, Japan ed wordt dit gradatie systeem niet gebruikt.
Orange Pekoe heeft niets te maken met sinaasappelsmaak maar de term wordt gebruikt om de gradatie van het blad aan te geven. Pekoe is de naam van het eerste grote blad na de tip. Het is niet vreemd dat deze naam ontstaan is door Nederlanders en het huis van Oranje Nassau omdat de Oost Indie Compagnie een een centrale rol speelde om thee naar Europa te exporteren. Orange is dan de benaming van een Royal tea
Ook zou de naam ontstaan kunnen zijn door de vertaling van het Chinees in het Amoy (Xiamen). Het Chinese dialecte woord Peh Ho (Pekoe) wordt gebruikt voor wit dons/ haar. Reverant Robert heeft dit woord in zijn woordenboek genoteerd in 1819 als een van de zeven theegradaties die door Europeanen worden herkend. Pekoe refereert hierbij naar de kleine donshaartjes op de eerste, jongste theeblaadjes.
Theegradaties:
OP: Orange Pekoe
FOP: Flowery Orange Pekoe
GFOP: Golden Flowery Orange Pekoe
TGFOP: Tippy Golden Flowery Orange Pekoe
TGFOP 1: Tippy Golden Flowery Orange Pekoe One
FTGFOP: Finest Tippy Golden Flowery Orange Pekoe
FTGFOP 1: Finest Tippy Golden Flowery Orange Pekoe One
SFTGFOP: Special Finest Tippy Golden Flowery Orange Pekoe
SFTGFOP 1: Special Finest Tippy Golden Flowery Orange Pekoe One
Bij gebroken blaadjes wordt de letter B (broken) hier nog tussen gezet. Bijvoorbeeld FBOP.
Tippy wil zeggen dat er ook veel buds van de theeplant geplukt zijn. De buds, jongste nog dichte bladknoppen staan voor exclusiviteit en hoge kwaliteit. Hoe meer tips, hoe “zoeter” de thee
Er zijn zo veel soorten, hoe weet ik nu welke zwarte thee ik lekker vind?
Er zijn 2 grote hoofdgroepen thee. Sinensis Sinensis en Sinensis Assamica.
De Sinensis Sinensis vindt zijn oorsprong in China en heeft als grootste smaakkenmerken: mild, zacht zoet en delicaat.
Sinensis Assamica vindt zijn oorsprong in India (Assam) en heeft als smaakkenmerken: vol, robuust, mout, krachtig.
Hierin vind je jezelf misschien al wel terug. Door het terroir heeft elk land/ gebied specifieke smaakeigenschappen die je terug vind in de thee (net als bij wijn)
Er wordt geëxperimenteerd met het maken van zwarte thee van bijvoorbeeld Oolong variëteiten. Zo vind je deze terug in China (Guangdong Mi Lan Xiang) De oolong wordt gemaakt van de eerste pluk. Hierna worden normaal de theestruiken gesnoeid en wordt het blad als compost gebruikt. In dit experiment is van dit blad (niet gesnoeid maar geplukt) een zwarte thee gemaakt met een prachtig verrassend resultaat!
Ook in Taiwan wordt zwarte thee gemaakt terwijl dat land echt bekend staat om zijn oolongs. Prachtige theesoorten als Ruby Red en Red Rhythm (Sun Moon Lake) komen daar vandaan!
Denk je bij zwarte thee alleen maar aan de sterke thee van oma, dan was dit waarschijnlijk een Assam Assamica variëteit. Probeer dan eens een Chinese zwarte thee en je zult verrast zijn van de heerlijke zachte smaak!
Het is ook leuk om de zwarte thee die je hebt en die je toch te wrang (bitter) vindt eens te zetten met kouder water (een laagje koud water in je kopje, kokend water er bij, dan is het al snel zo’n 80 graden.. Theezakje er bij, even trekken en waarschijnlijk merk je dat je thee al een stuk milder smaakt. Hoe minder heet je water is, hoe zachter je thee zal smaken. Hij wordt ‘zoeter’
Zachte, zoete zwarte theeën zijn bijvoorbeeld: China Yunnan, China Keemun, China Mi Lan Xian, China Jin Jun Mei
Robuuste, volle, moutige zwarte theeën zijn bijvoorbeeld: India Assam Ananda, India Assam Jamguri. Deze theeën zijn heel geschikt om met melk te drinken, ze krijgen dan meer een caramel smaak.
Alle andere zwarte theeën zitten hier tussenin en variëren per land en streek in meer of minder zoet.
Zoek je een specifieke smaak, kenmerk in thee of heb je een vraag, ik help je graag!
Mijn persoonlijke lievelingsthee, die ik elke dag drink en die nooit verveelt is de 604 China Yunnan Hong Cha Bi Luo. Mooi gerolde thee die ik lekker vaak kan opschenken en elk moment van de dat lekker is!